رونالدو از رئال تا ریال
فوتبال ۳۵۲ – لازلو بالونی، به عنوان سرمربی توانسته به همراه اسپورتینگ لیسبون دبل کند و به عنوان بازیکن توانسته با پیراهن استوا بخارست قهرمان جام باشگاههای اروپا در سال ۱۹۸۶ شود اما عمده تاثیر او بر تاریخ فوتبال چیز دیگری است: میدان دادن به رونالدو در اولین بازی حرفهای این بازیکن. این مربی رومانیایی […]
فوتبال ۳۵۲ – لازلو بالونی، به عنوان سرمربی توانسته به همراه اسپورتینگ لیسبون دبل کند و به عنوان بازیکن توانسته با پیراهن استوا بخارست قهرمان جام باشگاههای اروپا در سال ۱۹۸۶ شود اما عمده تاثیر او بر تاریخ فوتبال چیز دیگری است: میدان دادن به رونالدو در اولین بازی حرفهای این بازیکن.
این مربی رومانیایی سال ۲۰۲۰ به مارکا گفته: بازی تیم جوانان را مشاهده میکردم که درخواست کردم رونالدو به تیم اصلی اضافه شود. زمانی که بازی او را دیدم تصمیم گرفتم هیچوقت او دیگر به تیمهای پایه برنگردد.
رونالدو بازی خود را در پست هافبک چپ آغاز کرد اما در واقع به همه جای زمین سرک میکشید. برای کسانی که در آن مقطع در باشگاه اسپورتینگ حضور داشتند واضح بود که این بازیکن درجات ترقی را به سرعت طی میکند. در بازی دوستانه پیش فصل مقابل لیون، پاریسنژرمن و بتیس درخشیده بود و در همان سال اولین دیدار لیگ قهرمانانش را در بازی پلی آف مقابل اینتر انجام داد. بالونی میگوید: او از همان ابتدا فراتر از سن خود بازی میکرد بازی با آن بلوغ چیزی رایج و عادی برای افرادی با سن ۱۶ یا ۱۷ نیست.
حضور در منچستر
روز ۷ آگوست ۲۰۰۳ یونایتد مقابل اسپورتینگ قرار میگیرد. در دیداری دوستانه در لیسبون، قبل از دیدار مقابل آرسنال در جام خیریه. در ورزشگاه نوسازی شده خوزه آلوالاده. منچستریها به دلیل پروازههای سنگین بابت حضور در تور آمریکا شرایط بدنی خوبی ندارند. پس از گذشته ۴۵ دقیقه مشخص بود که شب سختی در انتظار مدافعین منچستر است. سیلوستره میگفت: این بچه که کسی هم او را نمیشناسد در تمام بازی ما را بیچاره کرد. فرگوسن در کتاب خود نوشت: درد را در چهره جای اوشی میدیدم. روی کین نیاز به پزشک داشت و یک «بچه» نسخه یونایتدیها را پیچید.
آغاز پایان
بر کسی پوشیده نیست که رونالدو بخاطر شخصیت و جاهطلبی همیشگیاش نمیکت نشینی را برنمی تابد. انگار او ساخته شده تا هر لحظه بجنگد و هر ثابنیهاش بهتر از قبلی باشد. اگر کاری نکرده حتما گل بنزد، اگر هت تریک کرده شماره گلها را به ۵ برساند و اگر ۵۰ گل زده تعداد گلها را دو برابر کند. اگردر یک تیم متوسط بازی میکند با قهرمانی به تیم بزرگتر برسد و اگر در تیم بزرگتری بزی میکند باید دستش به همه موفقیت ها برسد. برای چنین بازیکنی زهرآلودترین عبارت ممکن یک نکته است: «نیمکتنشینی»
ماجرای افول رونالدو از افول یوونتوس شروع شد. تیمی که در صدد قهرمانی دوباره در لیگ قهرمانان بود اما هربار پروژهاش با شکست مواجه میشد و رونالدو هم تا حد زیادی مناسب سبک مربیان بیانکونری نبود. نه پیرلو و نه ساری نتوانستند این مجسه صیقل داده شده را در قسمت مناسبی از ویترین خود قرار دهند. رونالدو همچنان خود را برتر (شاید هم به حق) میدید و بار سفر را به مقصد یونایتد بست. جایی که احساس میکرد دوست داشتن که نه، «پرستیده» میشود. این بار اما همه چیز فرق میکرد.
سولشر توانست منچستر را از تراز منفی به صفر برساند اما رشد زیر نظر او ممکن نبود. روحیه یونایتدیها بازیابی شد اما بعید به نظر میرسید خود اوله که روزی به عنوان یار ذخیره رونالدو (ولو بخاطر سن) در منچستر حضور داشت بتواند دوباره این ستاره را به اوج برساند. حضور فرناندز در منچستر باعث قرار گرفتن در جو یونایتد شد اما این مساله کافی نبود. شایعاتی زیادی درباره اختلاف در رختکن بخاطر بازوبند کاپیتانی شنیده میشد و بسیاری از کارشناسان اعتقاد داشتند رونالدو بازی تیمی یونایتد را خراب میکند. آیا درست میگفتند؟ تا حدی بله.
پس از جدای سولسشر، رانگنیک آمد و اوضاع بدتر از قبل شد و درنهایت نوبت تنهاگ رسید. همان روزهایی که رونالدو دیگر تاب نینمکت نشینی و تعویض را نداشت تا اختلافاتش علنی شود. او خود را نسبت به منچستر متفاوت نسبت به منچستر قدرت اول اروپا در سالها گذشته، بزرگتر میدانست و غرور در چهره او موج میزد. عاقبتش هم شد بیانیههایی که در باشگاه را به روی او بست. پایان رونالدو در منچستریونایتد و شاید پایان او در فوتبال اروپا.
این مطلب در شماره اول فوتبال ۳۵۲ منتشر شده است.
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید