وقت اثبات خودت است کوچ اسکوچیچ!
فوتبال ۳۵۲ – اسکوچیچ هیچگاه مربی افتضاحی نبوده. با خونه به خونه به فینال جام حذفی رسیده و تنها مغلوب قدرتمندترین استقلال یک دهه اخیر شده. با صنعت نفت آمار ۵۳ درصد برد داشته و روزی سرمربی النصر، تیم دستنیافتنی این روزها برای فوتبال ایران، بوده است. اما چه چیزی او را در معرض قضاوت همیشگی و گارد قشر عظیمی از فوتبال قرار میدهد؟
به عقب برگردیم. کیروش بعد از نیمهنهایی جام ملتها کنار رفته و بسیاری که با شخص کیروش مشکل داشتند و ویلموتس قهرمان چندان امیدوارکنندهای برایشان نبود، اسکوچیچ را پیدا کردند که میدانستند در شان و اندازه سرمربیگری تیم ملی یک کشور نیست اما پشت او ایستادند. از طرفی دیگر دیسیپلینی و قوانین ضد بازیکن سالاری که در تیم ملی وضع شده بود، از بین رفت تا بازیکنان یک آزادی عمل جذاب پیش روی خود ببینند. آنجا بود که برنامههای تلویزیونی «غصب شده» مثل کوه پشت مرد کوچک قرار گرفتند، خیابانی در تلویزیون علیه کیروش مدیحهسرایی میکرد و یک دوقطبی عجیب شکل گرفت: دوران خوش کیروش مقابل دورانی که از لج کیروش خوش میدانیم.
آن حجم از حواشی و عبور از مرحله اول جام جهانی را همه دیدند. اسکوچیچ عملکرد خوبی داشت اما شیوه حضورش روی نیمکت تیم ملی و رفتارهای رسانهایاش، از او شخصیتی توصیهپذیر و بسیار کوچک در ذهن مخاطبین ساخت که البته با توجه سازگاری مربیان کروات با هر شرایط و وضعیتی، تا حدی طبیعی است. آیا مقصر این تصویر «بیجنم و بیجربزه» کسی جز او بود؟
پس از ماجراجوییهای کوتاه اسکوچیچ در جایی جز ایران حالا او به ایران برگشته و شاهد یک دو قطبی جدید هستیم؛ یک طرف ماجرا هنوز منتقد اسکوچیچ هستند و طرفی که روزی از لج حامیان کیروش، اسکوچیچ را حلوا حلوا می کردند، باید از او در تراکتور دفاع کنند. در تیمی که با خمز و تونی و هیچکس قهرمانی لیگ را دست نیاورد اما حالا بواسطه این دو قطبی «مجبور» است قهرمان شود تا خود را اثبات کند.
حال، به بند اول برمیگردیم و نتیجهگیری را کامل کنیم؛ اسکوچیچ مربی دنیاندیدهای نیست و تواناییهای فنی خوبی دارد. او برای تیمهای متوسط یک مربی عالی به شمار میرود و با مصاحبههای حاشیهای بیگانه است. در عین حال اما او نه میتواند ستارهها و رختکن را کنترل کند، نه کاریزماتیک و محبوب است و نه یک مربی بزرگ. هیچوقت در حد سرمربیگری ایران نبوده و نخواهد بود. تمام.
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید