اجرای تئاتر فحاشی در ورزشگاه آزادی!
فوتبال ۳۵۲ – در فوتبال ایران تا بخواهید تناقض پیدا می‌کنید و اتفاقا اهل رسانه در اشاعه دادن این مباحث و رنگی کردن آن بیشترین تقصیر را دارند. اقدامی که منفعت بزرگی چون تایید توسط هوادار و لایک و کوفت و زهرمار دارد؛ نمونه بارزش هم روز یکشنبه در ورزشگاه آزادی رویت شد.
علیرضا بیرانوند هرچه در زندگی‌اش دارد از پرسپولیس دارد و بدون این تیم، او در فوتبال «هیچ» بوده اما فراموش نکنید که آخرین قهرمانی لیگ پرسپولیس بدون بیرانوند (جز در لیگ بیستم و جدایی کوتاه مدتش از پرسپولیس) ۱۷ سال پیش، در زمان قطبی رقم خورد. او در ابتدای سال گذشته ساز جدایی کوک کرد اما هواداران شخص او و تیمش درک نکردند که بهانه پول است و نباید با تعصب گوش‌ها را دراز فرض کرد.
بیرانوند ماند و به اسطورگی خود برای برخی ادامه داد… تا چرخ روزگار چرخید و تکرار آن داستان، این بار با پایانی ناخوش برای همان هواداران همراه بود. ماحصل این تغییر پایان داستان هم عصبانیت، کینه و دشمنی بود؛ امری کاملا طبیعی در فوتبال دنیا اما آیا رطب خورده منع رطب می‌کند؟
روزی یک هوادار اصفهانی شنیع‌ترین و زشت‌ترین الفاظ را در قبال دختران حاضر در ورزشگاه به زبان آورد و صغیر و کبیر حتی از خود اصفهان وی را نکوهش کردند اما حالا چه؟ هوادار عصبانی و خشمگین پرسپولیس بابت جدایی بیرانوند (تا اینجا به درستی) باید در زشت‌ترین و شنیع‌ترین حالت ممکن (به نادرستی) با او مقابله کند و دلیل آن این است که چرا برای پول رفتی؟ مگر بیرانوند که نه، هر بازیکن دیگری اولویتی جز پول وجود دارد؟ چه کسی شما را با تز تعصب گوش‌دراز فرض کرده؟
دلیل فحاشی‌ها زمانی وقت‌کشی بود و توجیه آن، تحریک. آبی و قرمز هم ندارد چون چند هفته پیش حامد لک در دیداری که کمترین اتلاف وقت را داشت، تا توانست فحش شنید. حالا اما زشتی آن جاست که برای این فحاشی‌ها در ورزشگاه هورا می‌کشند و درام می‌سازند… البته که کارشان درست است چون نان در تولید لایک‌خوری‌هاست. در نتیجه نیازی به محرومیت نیست؛ مغز برخی‌ها را اصلاح کنید!
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید