آیا کارتال مربی بدی است؟
فوتبال ۳۵۲ – یکی از مهم‌ترین و به جاترین انتقادات از موسیمانه در زمان حضور در استقلال این بود: «درست است که به زمان و ابزار نیاز داری اما برای بردن شمس‌آذر در حال سقوط در ورزشگاه آزادی شق‌المقر نباید انجام بدهی و با همین بضاعت هم برد ممکن است» و حالا نوبت به کارتال رسیده که تیمش نه زور دارد و نه شور. حالا هم سومین جام را از دست داده و آینده‌ای ندارد.
آیا کارتال انتخاب بدی بود؟ رزومه او پربار بود و از فرهنگی نسبتا مشابه انتخاب شده تا بازیکنان هم به سادگی با او ارتباط برقرار کنند اما تا این لحظه او جز یک برد در دربی مقابل استقلال بدون مربی و یک نیمه خوب مقابل سپاهان که با شکست مواجه شد، نه تنها هیچ چیز به پرسپولیس اضافه نکرده که باعث افت کیفی ستاره‌‌ها شده، توانایی کنترل رختکن را ندارد و شدیدا هم بهانه‌جوست! باور ندارید؟ به مصاحبه‌ها و رفتار او در دو بازی اخیر پرسپولیس دقت کنید. در ضمن پرسپولیس از نظر کیفیت بازیکن در بهترین حالت خود از روز اول فصل قرار دارد اما فوتبالی به مراتب بی‌کیفیت‌تر از دوران گاریدو ارائه می‌دهد.
همه‌چیز برای او البته سیاه نیست؛ تیم او هجوم همه‌جانبه را بلد است اما برنامه مشخصی در آن دیده نمی‌شود. او قصد دارد غرور بازیکنان را بشکند و با آن‌ها رفیق باشد. به نظر می‌رسد قصد ایجاد دیسیپلینی خاص در تیم را دارد که باید مورد حمایت خیلی از پرسپولیسی‌ها باشد اما فضای فوتبال ایران بازیکن سالارانه است و بازیکنان سرخ‌پوش هم ارتباطاتی قوی با عوامل غیر رسمی باشگاه دارند؛ در نتیجه تا این لحظه هم سیخ سوخته و هم کباب.
کارتال با پرسپولیس به آخر خط یا بن بست نرسیده اما مسیر که انتخاب کرده اشتباه است. او نه از نظر فنی به این تیم کمک کرده و نه از نظر انگیزشی رشد خاصی ایجاد کرده. حالا برای او تنها یک ماموریت مهم مانده و آن، پیروزی مقابل سپاهان در دیدار حیثیتی دو هفته آینده است؛ دیداری که حتی می‌تواند به قیمت از دست رفتن شغلش تمام شود.
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید