سوالبارد ترن – برنتزیگ؛ عجیب ترین دربی دنیا با طعم یخ!
فوتبال ۳۵۲ – وقتی تنها ۸۰۰ کیلومتر از قطب شمال فاصله داشته باشید و ۳ ماه از سال را در تاریکی سپری کنید، تنها یک چیز برای شما لذت بخش است؛ یک مسابقه فوتبال شامل سردترین دربی دنیا!
درباره شهر لانگیرباین چیزی شنیدهاید؟ احتمال خیر. منطقهای کوچک با تنها ۲۵۰۰ نفر جمعیت که بخشی از سوالبارد است. در شمالیترین منطقه قابل سکونت کره زمین. در این منطقه هم البته زندگی جریان دارد. مردم پیتزا سفارش میدهند، بیرون میروند و در پاساژها خرید میکنند. نکته جالب اما اینجاست که مسابقه فوتبال هم در ان جا برگزار میشود. حتی با وجود دمای -۱۵ درجه و عدم وجود وسایل گرمایشی در زمینها.
در این منطیه تیم ترن اف سی وجود دارد که تمریناتش را روزهای چهارشنبه سات ۴ در سالن برگزار میکند. با توجه به تعداد ۱۵ نفری اعضای این تیم، ۳ تیم ۵ نفره به صورت گردشی بازی میکنند و تمرین به جریان میافتد. در زمین برخی نروژی صحبت میکنند، برخی اوکرانی. تعدادی به زبان کروات و تعدادی هم فیلیپینی
سال گذشته منطقه لانگیرباین پذیرای سکنهای از ۵۲ کشور مختلف بود. دلیل اصلی جذب مردم؟ عدم پرداخت مالیات دلیل اصلی است و جاذبههایی چون مشاهده خرس قطبی و سرما دلایل جانبی که قطعا برای ما منطقی نیست.
فاکوندو، یکی از بازیکنان اروگوئهای تیم که در سن ۱۷ سالگی بخاطر عشق زندگیاتش به این منطقه آمده و حالا دروازهبان تیم است، میگوید: خیلی وقت است دیگر رابطهای با آن دختر ندارم. اینجا در یک رستوران کارمیکنم، نروژی صحبت میکنم و دوستان خوبی دارم!
۴ بار در سال، تیم ترن افسی با تیمی از منطقه برنتزبرگ قرار میگیرد. یک دهکده کوچک ۴۰۰ نفری که ۲ ساعت با لاینگریربرن فاصله دارد و برای سفر از سورتمه و قایق استفاده میکنند. در این منطقه روسها و اوکراینیهای زیاید کنار هم زندگی میکنند و در جریانات اخیر صلح خود را حفظ کردهاند. برنده دیدار این دو تیم هم قهرمان مجمعالجزایر لقب میگیرد. عنوانی که البته جایزهای ندارد.
توماس، یکی از مدافعین برنتزبرگ که عضوی از باشگاه هواداران لیورپول در آن منطقه است میگوید: اولین بار که در این مسابقات شرکت کردم و در پایان جشن گرفتیم، یک روسی با نوشیدنی الکلی کنارم نشسته بود. از آن به بعد را البته دیگر به خاطر ندارم!
اخیرا البته بازیهای این دو تیم در داخل سالن برگزار شده. آخرین بای خارج از سالها در زمین پایتخت مجمعالجزایر در جوار کوه پلیتبارگر برگزار شده. اینگه، از بازیکنان این دربی میگوید: چند سال پیش بود. ۳-۲ باختیم. دروازه تور نداشت و انرژیمان برای این بای دو برابر روزهای معمولی گرفته شد زیرا باید پس از هر گل یا شوت به دنبال توپ میرفتیم. زمین پر از ماسه و سنگریزه بود و حفظ تعادل بسیار سخت!
اینگه یک معدنچی است. شغلی رایج در آن منطقه. خودش با توصیف شرایط میگوید: وقتی به این منطقه آمدم بسیاری از هم تیمیها پیش از من بازیکن بودند. دویدن به ما انرژی میدهد. حتی اگی ۱۲ ساعت در روز کار کرده باشیم. ما شبیه به سگهای بیش فعال هستیم.
لاسه از چهار سالگی به این منطقه آمده و آدنه همینجا بوده. او بخاطر کمبود امکانات پزشکگی البته اینجا متولد نشده. به طور کلی هم شما در آن منطقه حق مرگ ندارید زیرا بدن در آن دما تجزیه نمیشود. بسیاری، هنگام وخامت حال از آن جا بیرون میروند. هر دو نفر اما با هم در یک مدرسه درس میخوانند. لاسه میگوید: همدگیر را کامل میشناسیم زیرا داسما میخواهیم به هم حقه بزنیم اما دست هم را میخوانیم. به نظرم هنوز به حداکثر پتانسیلم نرسیدم و میتوانم بهتر کار کنم. دربی؟ فشار واقعا بالاست و خود من یک بار حالت تهوع پیدا کردم. این دیدار بزرگترین دیداری است که در این منطقه میبینیم. با حدودا ۲۰ تماشاگر!
این مسابقه ۵۰ سال قدمت دارد. توماس میگوید: یک درگیری را بخاطر دارم. پس از ۵ دقیقه از آغاز بازی یکی از بازیکنان حریف را مصدوم کردم. نمیتوانستیم بخاطر یک بازیرفاقت مان را خاتمه بخشیم. البته روسها هم قویتر هستند!
در لانگیرباین مردم میتوانند خانوادهشان را کنارشان قرار دهند اما در برنتزبرگ فقط میتونند در معادن یا به عنوان رانمای گردشگری کار کنند و پول را باری خانوادههایشان که خارج از آنجا زندگی میکنند بفرستند. آرسن لازاروف، که ایرا مربی برنزبرگ شده و رویایی پیروزی در دربی را دار میگوید: بتدا باید برناه تمرینی را با همه هماهنگ کنید و با برنامههای کاری کنار بیاییم. سپس میتوانیم فوتبال مان را بهبود ببخشیم. در نهایت اما هدف یک چیز است. چه درون زمین و چه خراج از زمین لذت ببریم و خوشحال باشیم!
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید