مرثیه‌ای برای فوتبال از نفس افتاده ایران؛ چرا همیشه می‌بازیم؟
فوتبال ۳۵۲ – استقلال و پرسپولیس در لیگ نخبگان به معنای واقعی تا این لحظه «اضافی» بوده‌اند. اولی باید ماه‌ها تلاش کند تا اثرات فاجعه‌بار سرمربی قبلی از بین برود و دومی تا این لحظه حتی در آسان‌ترین بازی‌هایش هم تیم برتر نبوده چه برسد به کسب یک برد ناقابل. می‌توان ساعت‌ها درباره اختلافات فاحش بوجود آمده بین ما و کشورهایی که عمدتا با نژادپرستی آن‌ها را خطاب می‌کنیم، نوشت و در پایان به این نتیجه رسید که روزی آن‌ها را می‌بردیم، روزی حریف سرسخت‌مان بودند، روزی قدرت آسیا شدند و حالا به درجه شکست ناپذیری رسیده‌اند؛ باور ندارید؟ به جدول لیگ نخبگان نگاه کنید… حالا وقت خجالت کشیدن است!
عوامل مهم این عقب‌افتادگی را همه می‌دانند؛ از برنامه‌ریزی اصولی و هزینه‌های درست گرفته تا اهدافی که از طریق فوتبال به دست کشورهای همسایه رسیده است. اصلا همین بازی‌های امشب را تحلیل کنید؛ پرسپولیس جز ارونوفی که می‌توان آن را با توجه به عملکرد دیگر بازیکنان خارجی این سال‌های پرسپولیس خرید شانسی دانست، هیچ بازیکن خلاقی نداشت. سروش رفیعی ماه‌هاست در تدارک «بزرگ» تیم شدن است و میلاد سرلک بدون هیچ تمرکزی در میانه میدان با توپ ور می‌رود. علی پور که حرفه‌ای‌ترین بازیکن پرسپولیس است در این تیم گم شده و سرمربی این تیم هم در واکنش به استفاده بازیکنان در پست‌های نادرست، خبرنگاران را بازخواست می‌کند! وضع استقلال؟ چند خرید این تیم چون زکی‌پور و کوشکی در بدیهیات مشکل دارند و زبیر نیک‌نفس حتی آگاهی محیطی که برای سنین زیر ۱۲ سال در مدارس فوتبال تدریس می‌شود را هم نمی‌داند. یک ماشاریپوف مانده که آن هم مانند کیانوش در شب‌های برره است.
غرهای‌مان بابت اینکه آن‌ها متمول هستند و پول نفت را در فوتبال می‌ریزند و این‌ها اگر تمام شد بدانید اگر همین پول به مدیران ایرانی داده می‌شد هیچ فرقی نمی‌کرد؛ شاید زکی‌پور دو برابر می گرفت و تعداد ژائوها دو برابر می‌شد. آن طرف آب اما نیمار را می‌خرند و کنارش دوساری پرورش می‌یابد. الهلال اروپایی می‌شود و تیم‌های معمولی عربستان قدرت آسیایی. ما هم همچنان از درویش و مدیران لحظه‌ای استقلال التماس دعا برای برگزاری بازی در ایران داریم.
حرف و سخن زیاد است اما بهتر است سر خودمان را با لیگ بدترمان گرم کنیم و چشم بدوزیم به کافا. آری، حداقل ۲، ۳ سال می‌توانیم آن‌جا آقایی کنیم. اما فقط ۲، ۳ سال!
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید