برای یک ستاره هدر رفته/ بیشتر از حقت گرفتی آقای مسلمان!
فوتبال ۳۵۲ – محسن مسلمان نمونه بارز یک بازیکن هدر رفته توسط خودش بود که اتفاقا خیلی بیشتر از آن چه حقش بود کسب کرد. نوع بغل پا زدن او در زمین تومنی صنار با تمام تیم برانکو و هافبک‌های ایرانی هم دوره خودش فرق داشت. ضرب اضافه به توپ نمی‌زد و جزو آخرین نسل بازیکنانی با توانایی ارسال پاس خلاقانه بود؛ عاقبتش اما شد یک نسخه قابل تحمل‌تر و صد در صد شریف‌تر از پیام صادقیانی که در منجلاب ابتذال غرق شد و حالا سر زبان بودن را نه با توانایی فنی روی زمین چمن که با استوری‌های هوادارپسند در اوایل دهه چهارم زندگی‌اش جست و جو می‌کند.
مسلمان البته به سطح صادقیان نزول نکرد و این روزها حداقل کنار تیم دهه شصتی‌ها با آدم‌های خوبی می‌پلکد اما مصاحبه‌اش با فوتبال برتر نماد یک چیز بود: ناپنختگی محض که هنوزم گریبانگیر اوست. مسلمان البته دیگر نیاز به رشد و این حرف‌ها ندارد و از حرف‌هایش مشخص است که وارد حیطه مربیگری هم نمی‌شود اما می‌شود حداقل او را به عنوان الگوی تصمیمات اشتباه و رفتارهای کاملا آماتور که به طرز عجیبی در برنامه آن‌ها را به زبان می آورد و کنار مجری دورهمی به آن‌ها می خندیدند، یاد کرد. چه رانندگی با سن غیرقانونی، چه خوابیدن ساعت ۵ صبح قبل از دربی که اگرچه یک برد تاریخی برای پرسپولیس رقم زد اما رفتارش مانع از ده برد دیگر با نتایج بهتر شد، چه تکذیب بیهوده یک قرارداد بی‌سرانجام با استقلال، چه سرپیچی از دستورات سرمربی و چه توجیه مسخره عدم دریافت جایزه برترین هافبک لیگ و باختن قافیه به جبارف و ربط دادنش به افت فوتبال!
سکانس مهم و چکیده این گفت و گو را هم می‌توان تقابل با دوست صمیمی‌اش، مهدی طارمی دانست که از آن سر دنیا پس از گلزنی در سوپرکاپ ایتالیا با مسلمان تماس تصویری گرفت یا حتی رامین رضاییانی که با تمام انتقادات و جدایی‌اش از تیم برانکو، حالا با وجود سن بالاتر نسبت به مسلمان در سطح اول لیگ بازی می‌کند. این طرف اما هافبکی بود که اتفاقا حسرت اشتباهاتش را که نمی‌خورد هیچ، با خنده از آن ها به عنوان خاطراتی بامزه نقل می‌کند.
خلاصه که مسلمان با این مصاحبه بر تمام غیرحرفه‌ای‌گری‌هایش مهر تایید زد و الگویی شد برای بازیکنان خلاقی که خود «فوتبال» اولویت دومشان است.
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید