فوتبال ایران همچنان درگیر حاشیه؛ هشتگ ها برای لیگ برتر تصمیم می‌گیرند!
فوتبال ۳۵۲ – لیگ برتر ایران در سالهای اخیر رشد چندانی درون زمین چمن نداشته و پیشرفت‌های انجام شده بیشتر بیرون از زمین بوده. بگذارید اینگونه شرح دهیم که جنگ و جدل در فوتبال ایران شامل ۱۰ درصد مقوله فنی، ۳۰ درصد روی سکوها و ۶۰ درصد در فضای مجازی است. شاید کم و بیش درصد‌ها از نگاه برخی متفاوت باشد اما هیچ‌کس مخالف این داستان نخواهد بود که بیش از نیمی از فضای فوتبال ایران در اختیار فضای مجازی است.
همین حالا یک صفحه هواداری پرسپولیس یا حساب‌های شخصی هواداری این تیم در فضای مجازی را مرور کنید؛ حداقل ۸۰ درصد آن‌ها به هشتگ اخراج درویش و تحریم بانک شهر مزین شده‌اند. یعنی حتی حرکات زیبای تیمی پرسپولیس زیر نظر مربی انتخابی درویش و موفقیت‌های اخیر که زیر نظر این مدیر به دست آمده را بازنشر می‌کنند و لذت می‌برند اما انتهای آن می‌نویسند دلیل بدبختی (کدام بدبختی؟) ما درویش است. مدیری که پرسپولیس زیر نظر او بی‌نظیر بوده و هرجا اشتباهی چون جذب گاریدو و لوکاس ژئوائو از او سر زده، آن‌ها را اصلاح کرده.
به سراغ استقلالی‌ها برویم. آن‌ها یکی از بدترین سالهای خود بخاطر سلسله تصمیمات اشتباه مدیریتی را پشت سر می‌گذارند اما خود هواداران این تیم هم شدیدا در این مساله دخیل هستند. آن‌ها از هفته سوم فضا را برای نکونام جهنم کردند که البته این فضا به دلیل رفتار خود نکونام بود. پس از آن، فشار بی‌حد و حصر برای انتخاب کادرفنی آوردند و در ادامه با انتقاد از مدیریتی که آن مربی را آورده بود باعث شدند هم آن مدیر برود و هم موسیمانه دمش را روی کولش بگذارد. حالا هم به نظری جویباری اجازه نفس کشیدن نمی‌دهند. اینکه خود نظری تا امروز تصمیمات عجیب کم نداشته جای خود اما چیزی که در فضای هواداری استقلال مشاهده می‌شود تخریب و از ریشه زدن است نه انتقاد. آن‌ها روزی دنیا را روی سرشان گذاشتند که کوجو و جوما را جذب کنید و حالا به همان‌ها فحاشی می‌کنند! دستور خرید می‌دهند اما وقتی خرید تو زرد از آب درآمد بقیه را مقصر می‌دانند.
این فضای زشت هشتگ‌زنی فقط مختص استقلال و پرسپولیس نیست و همین حالا سپاهانی‌ها بدون هیچ دلیل منظقی علیه مدیریت جدید این تیم هشتک می‌زنند تا عامل «ثبات» که باعث موفقیت همیشگی این تیم در دهه ۸۰ تا اواسط ۹۰ شده بود را با دستان خودشان از بین ببرند. پای کامنت‌ها که بنشینید هم چیزی دستگیرتان نمی‌شود جز اینکه: ما نمی‌دانیم… باید همین حالا رونالدو را برای ما بگیرند وگرنه مدیران بدی هستند.
اتحاد هواداران در انتقاد چیز بدی نیست اما آیا این هواداران برای استفاده مربیان رزومه‌دار، جلوگیری از جذب بازیکنان به هر قیمتی و اضافه‌شدن صفر به قراردادها، حمایت به جا از بازیکنان جهت روحیه‌دادن پس از اشتباهات و بازپروری روحیه تیمی هم کاری می‌کنند یا هشتگ‌ها فقط جهت مظلوم‌نمایی نسبت به رقبا است؟
گزینه آخر درست‌تر به نظر می‌رسد!
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید