سدشکنی با لبخند؛ شاهکار دوباره دختران ایرانی
فوتبال ۳۵۲ – نور، راه خودش را پیدا می‌کند. هرچقدر سیاهی بتابانید و مزاحم شوید، باز هم دختران این سرزمین با تمام بی‌مهری‌ها برای میهن‌شان می‌درخشند. بدون ادا و اطوارهای مصنوعی صدا و سیمای میلی جلیلی‌ها. برطبل شادانه بکوب زوری نه، این‌ها از ته دل برای ایران‌شان می‌خوانند.
«پایداری» اصلی برای همین‌هاست که پای کشورشان ایستاده‌اند. خیلی کند اما بالاخره از روی تندروی‌ها عبور می‌کنند و هر لبخندشان تیری است بر قلب آن‌ها که چپ و راست تخت فشارشان گذاشتند. این‌ها البته تازه اول راه است. اول راه خوشبختی برای آن‌ها و اول جاده فشار برای همان‌ها که اولویت‌شان لبخند مردم این سرزمین نیست.
می‌دانید چرا موفقیت‌شان می‌چسبد؟ چون فاصله‌ای با ما ندارند. صبح با رویای فوتبال بلند شده‌اند، با معضلات و مشکلات فوتبالیست شدن جنگیده‌اند، هزار فشار را از نماینده و پاچه‌خوار و هر کسی که نمی‌خواهد دختران ما بخندند تحمل کرده‌اند، شب‌ها با خاطره فوتبال خوابیده‌اند و حالا مزد «رسیدن»شان گرفته‌اند.
تا کور شود هر آنکه نتواند دید!
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید