جای خالی شعارهای ملی در ورزشگاه‌های ایران +فیلم
فوتبال ۳۵۲ – ترکیه‌‌ای‌ها در ورزشگاه، هنگام برگزاری بازی‌های ملی جوی عجیب و وصف‌نشدنی دارند. آن‌ها بی‌نهایت تیم ملی و کشورشان را دوست دارند و حس ناسیونالیسم‌شان رشک برانگیز است. جدا از این مساله، در زمینه شعار دادن هم به دلیل غنای موسیقیایی بسیار خلاق هستند. حال این دو نکته را ترکیب کنید و بدانید در هر بازی تیم ملی این کشور چندین شعار جذاب توسط تماشاگران‌شان فریاد زده می‌شود.
به این شعار دقت کنید؛ چیزی شبیه به موج مکزیکی.
جایگاه اول فریاد می‌زند Ne
جایگاه کناری ادامه می‌دهد mutlu
تماشاگران در جایگاه سوم می‌گویند Türküm
و جایگاه چهارم با شوق به زبان می‌آورند diyene.
این عبارت Ne mutlu Türküm diyene به این معناست: چقدر خوشبخت است آن کس که می‌گوید ترک هستم و اولین بار در دهمین سال بنیان‌گذاری ترکیه توسط آتاتورک در اکتبر ۱۹۳۳ به زبان آمده است.
حالا ما می‌مانیم و سوال های بی‌پایان؛ چرا ما انقدر تیم ملی‌مان را دوست نداریم؟ چرا در شعارهای‌مان خلاق نیستیم؟ ما که دست به الگوبرداری‌های‌مان هم خوب است… چرا اینگونه نباشیم و مثلا یک جمله تاریخی را به همین شیوه روی سکوها نخوانیم؟ جمله تاریخی پیشکش، سرودهای بی‌مزه و بی‌حس و حال سفارشی برای ایران هم پیشکش؛ همین یک جمله «از پارس تا خزر، ایران نشسته است» نمی‌تواند به سبک همین شعار ساده ترک‌ها شعار شود؟ آیا این تشویق ترکیه‌‌ای نیاز به خلاقیتی ویژه دارد؟
امیدواریم مسئولین رسانه‌ای و کانون هواداران تیم ملی این صحنه‌ها را ببینند و سر و شکلی جدید به وضعیت سکوها بدهند. ما باید از این شور ترکیه‌‌ای‌ها هم بهتر باشیم.
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید